เพลง track ใน

Blog นี้ มอบแด่คนชอบฟังเพลง และคนทำเพลง
"เพลง" สิ่งที่จรรโลงจิตใจ สิ่งที่น่าอัศจรรย์...

ชอบฟังเพลงกันรึเปล่า?
สำหรับเรา... ชอบมากเลยล่ะ
ไม่น่าเชื่อ ว่ามันจะเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ที่เราสามารถเรียกมันว่า "เพื่อน" ได้

วิวัฒนาการของมันมีมานานมาก
แต่เราเกิดทันในยุคเทปคลาสเซ็ท
อยากจะพาไปดูหัวเตียงที่บ้านจริงๆ
สมัยเด็กๆ ได้เงินไปโรงเรียนวันละ 40 บาท ยังแอบไปซื้อเทปม้วนละ 90-100 บาท ได้
นับว่าเป็นเด็กที่มีความพยายาม และ รักเสียงเพลงมากจริงๆ 555+

ไม่เพียงเท่านั้น... เวลาศิลปินนักร้องมาเยี่ยมร้านเทป
เลิกเรียน ปารัชญ์ก็รีบไปรอดูจ้าาาา ถ้าชอบมากๆ ก็ไปขอลายเซ็นต์ด้วย เจ๋งสุดๆ ฮ่าๆ

สิ่งที่ต้องมีอีกอย่างหนึ่งก็คือ วิทยุ
แล้วถ้าใครเคยฟังเทป จะรู้เลยว่า มันจะมี 2 หน้า คือหน้า A และหน้า B
เวลาฟังก็ต้องฟังเรียงต่อกันไป จะสวิตช์ข้ามแทร็กแต่ละครั้งก็ยาก
ไม่ใช่ยากหรอก แต่มันเสี่ยงมาก ถ้ากรอไปกรอมาบ่อยๆ แล้วเครื่องเล่นเราไม่ดีพอ
มันก็จะพันกัน พันกันแล้วไง? ...ก็ต้องเอาปากกามาค่อยๆหมุนๆๆ ให้มันกลับเข้าไป
แต่ถ้ามันร้ายแรงกว่านั้น คือ มันขาด! จบกัน! พัง!

ต่อมา เมื่อรักเสียงเพลงเข้าเส้น ก็เริ่มหาทางซื้อวิทยุพกพาอันเล็กๆ
แบบว่า พกไปโรงเรียนได้ ไรงี้ สมัยนั้นก็ซื้อแถวตลาด อันละร้อยกว่าบาท แค่นๆ ฟังไป 555+
จนมีครั้งหนึ่ง เพื่อนซื้อให้เป็นของขวัญปีใหม่ตอนเล่นบัดดี้ ขอบคุณมากนะ แต่ตอนนี้มันพังไปแล้ว 555+

สิ่งที่คลาสสิกอีกอย่างสมัยนั้นก็คือ sound about จ้าาา
มันเล่นเทปได้ แถมฟังวิทยุได้ด้วยนะเออ เจ๋งป่ะล่าาาาา ....แต่มันก็พังไปอีกแล้วเช่นเคย

...แต่ตอนนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เราแทบไม่ทันสังเกตเลยว่า เทปคลาสเซ็ท มันเริ่มหายไปจากร้านเทปที่เราเดินเข้าออกบ่อยๆ เมื่อไหร่
เหลือเพียง CD และ VCD ซึ่ง ณ ตอนนั้น ...เราไม่มีเงินพอจะซื้อหรอก
ต้องรักมากจริงๆ นะ ถึงจะยอมซื้อ

ยิ่งในปัจจุบัน โลกแห่ง MP3 ...Internet ทำให้ทุกอย่างมันดูง่ายไปหมด
จนเราไม่รู้ว่า คนทำเพลง เค้าเอาอะไรกิน
เพลงที่จากเคยเป็นอัลบั้มละ 10 เพลง กลายเป็นค่อยๆ ปล่อยออกมาทีละ single
เพราะคนไม่อุดหนุนของจริง ...สเน่ห์ของเพลง track ใน มันหายไป...

เราเคยอ่านคอลัมน์หนึ่งของดาราคนหนึ่งที่เราเคยเป็นแฟนคลับ (น่าจะพอรู้เนอะว่าใคร 555+)
เค้าบอกว่า เค้าชอบฟังเพลง track ใน เพราะมันมักจะมีสิ่งดี ๆ ที่ไม่ค่อยมีคนสนใจซ่อนอยู่
เพลงที่เพราะกว่าเพลง track ที่ใช้โปรโมท อาจจะมีอยู่ก็ได้
แต่คนส่วนใหญ่ มักจะรู้จักแต่เพลงที่ค่ายเลือกมาโปรโมท

เหมือนเช่นตอนนี้ เราได้รู้จักเพลงทุกเพลงก่อนจะได้เป็นอัลบั้ม
มันได้ยินได้ฟังมาหมดแล้ว จนเราไม่รู้จะซื้อทำไม...

สิ่งเดียวที่พอจะดึงดูดเราได้ ก็คือ packaging ของ CD
มีบางค่ายที่เค้าจะทำ CD ออกมา 2 แบบ คือ แบบธรรมดา กับแบบสะสม
สะสมยังไง ก็อาจจะมี track พิเศษ หรือ มีของที่ระลึกที่ไม่มีใน CD ธรรมดา
และแน่นอน... มันมาพร้อมราคาที่แพงกว่า
แต่เราโอเคกับมันนะ เห็นถึงความตั้งใจ :)

แล้วมีใครเป็นเหมือนเราไหม
เวลาซื้อ CD เริ่มแรกเลย จะเปิดอ่าน credit ที่ศิลปินเขียนถึงผู้คนที่เกี่ยวข้อง
มันเป็นการให้เกียรตินะ เราว่า
อีกอย่างหนึ่งก็คือ credit ของผู้แต่งคำร้อง ทำนอง และเรียบเรียง
บางครั้ง เราไม่เคยรู้เลยว่า เฮ้ย คนๆ นี้เค้าสามารถทำได้ด้วยเหรอ เฮ้ยเจ๋งว่ะ...

ว่ากันด้วยเรื่องเพลง track ใน กันต่อ
ทุกวันนี้ คนมักจะมองอะไร ฟังอะไร และรับรู้อะไร ตามที่เห็นเพียงภายนอก
เฉกเช่น คนรับสื่อ รับรู้และเชื่อตามข่าวที่สื่อนำเสนอ
เฉกเช่น คนอ่านข่าว ที่อ่านแค่พาดหัวข่าว
เฉกเช่น คนฟังเพลง รู้จักเพลงของศิลปินที่ถูกเลือกมาโปรโมท
เฉกเช่น คนที่มองคนอื่น เพียงแค่มองจากรูปลักษณ์ภายนอก

เราไม่เคยมองอะไรลึกๆ เราไม่เคยคิดว่าข้างในมันจะมีอะไร ทั้งๆ ที่จริงแล้ว มัน "มี"
บางครั้ง สิ่งที่เห็น อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น
ตัวตนของคนบางคนที่คุณรู้จักที่คุณเห็น อาจจะเป็นเพียงสิ่งที่เค้าสร้างขึ้นมาให้คุณเห็นเค้าแบบนั้นก็ได้

ก่อนจะตัดสินอะไร มองให้รอบด้าน
ฟังเพลงของใครคนหนึ่งแล้ว ลองฟังเพลง track ในบ้าง ฟังเพลงหน้า B บ้าง
อย่าฟังแค่เพลงแรกในหน้า A ...ถ้าทำแค่นั้น

ก็หมายความว่า คุณแทบไม่รู้จักอะไรในตัวเขาเลย

แล้วคุณรู้จักเรามากแค่ไหนกัน ;p