อะไรก็ไม่รู้

ความขี้เกียจ มันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ อยากบ่นแทบแย่ แต่ขี้เกียจเขียน...
น่าจะมีเครื่องบันทึกความคิดเนอะ คิดอะไรก็แปลงออกเป็นตัวอักษร ...โดราเอมอนช่วยด้วย!!!

เรื่องที่ 1 --
หลังเลิกงานเย็นวันหนึ่ง ออกเร็วเพื่อไปหาอะไรกิน เตี๋ยวไก่เจ้าอร่อย
เดินๆ เท้าพลิก รองเท้าส้นหัก! เสียเวลาไปเดินหาซื้อรองเท้าอีกเกือบชั่วโมง

เรื่องที่ 2 --
จะไปงานคอมมาร์ท ซื้อตั๋วใต้ดิน เคาน์เตอร์แถวยาว กดเองดีกว่า เพื่อนอยู่หน้า เราต่อหลัง
เพื่อนหยอดเสร็จ เราหยอดตาม ทันใดนั้น แบงค์ไหลกลับ เหรียญหล่นคืน
พร้อมกับข้อความที่ขึ้นมาว่า "ขออภัย งดใช้บริการชั่วคราว"
...แล้วก็ไปต่อคิวซื้อที่เคาน์เตอร์เหมือมเดิม...

เรื่องที่ 3 --
วันเสาร์และวันอาทิตย์มีสอบ ตัดสินใจโดดสอบวันเสาร์ เพราะไม่มีอะไรจะไปสอบจริงๆ
วันเสาร์จะได้อ่านวิชาที่สอบวันอาทิตย์ ด้วยความขี้เกียจ บ่ายแล้วยังไม่ได้อ่าน เล่นแต่เกม
บังเอิญกดดู note ในมือถือ แล้วก็พบว่า...โดดสอบผิดวิชา!!
ดีนะ ไม่ขยันอ่านมาทั้งวัน 555+

เรื่องที่ 4 --
จะไปสอบวันอาทิตย์ ก็อ่านหนังสือบ้าง เล่นเกมเป็นส่วนใหญ่
ตั้งนาฬิกาปลุกตี 3 กะตื่นมาอ่าน... ตื่นอีกที 6.15 น.
อ่ะไม่เป็นไร รีบอาบน้ำแต่งตัว ไปนั่งอ่านหน้าห้องสอบ
9.20 น. ได้เวลาเข้าห้องสอบ เตรียมอุปกรณ์ หลักฐานเข้าห้องสอบ
บัตรประชาชน-มี ใบเสร็จลงทะเบียน-มี บัตรนักศึกษา-อยู่ไหน??
...นึกได้ อยู่ในสมุดลงทะเบียนเรียน ไม่ได้เอามา ...แล้วถ่อมาแต่เช้า ถึงเวลาสอบ-กลับ...
อนาถจริงๆ ชีวิต ไม่กล้าบอกใคร ขอเก็บความผิดพลาดไว้คนเดียว...
สมมติว่าสอบตกละกัน...โอกาสสุดท้าย สิงหานี้ ต้องผ่านทั้ง 3 วิชา
แม่บอกว่าแม่เหนื่อยแล้ว เมื่อไหร่จะจบ...
เล็กไม่อยากทำให้แม่ผิดหวัง แต่มันก็พลาด มันก็ได้แค่นี้ ยังพยายามไม่มากพอ ทำยังไงดี??