เห็นที

เห็นทีจะต้องเอามือถือวางไว้ไกลๆ ตัว เวลานอน
เห็นทีจะต้องห่างมือถือไว้บ้าง
เห็นทีจะอยู่กับสภาพที่จิตไม่ยอมหยุดคิดไม่ไหว
เห็นมันไม่ได้... จะต้องหยิบขึ้นมาถูๆไถๆ ได้ตลอดสิน่า

หมู่นี้นอนไม่หลับมาหลายคืน
ทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
เที่ยงคืนก็โดดขึ้นเตียง นอนเล่นเกม เล่นเกมเสร็จไม่หลับ ก็ฟังเพลงไปเรื่อย
แล้วก็กลายเป็นตื่นเช้าไม่ไหว

...นี่ใช่ไหม ชีวิตสบายๆ ที่เคยคาดหวัง
...สบายไปไหม
...สบายแบบนี้นานๆ ก็ไม่ไหวเนอะ

คนชอบบอกว่าเราสบาย ไม่ต้องทำอะไร
แต่จะรู้ไหม ภายใต้ความสบายนั้น มันไม่ได้สบายอย่างที่คิดหรอก
เหลวไหลใหญ่แล้ว จะสอบแล้วหนังสือก็ไม่อ่าน
ทั้งๆ ที่มีเวลาเยอะกว่าคนอื่นเขา
ก็เป็นเสียอย่างนี้ทุกที สอบแบบตามมีตามเกิดทุกที
ก็ทำแบบนี้ทีไร ผลลัพธ์มันก็ไม่เคยแย่
มันก็เลยติดนิสัย ทำแบบนี้อยู่ร่ำไป

เบื่อตัวเอง...

เรามีอะไรจะเล่าให้ฟัง ฟังเราหน่อยนะ
ไม่ค่อยมีใครอยากจะฟังเราซักเท่าไหร่เลย เขายุ่ง

วันนี้ไปสัมภาษณ์งานมา แถวๆ บางนา ตึกเนชั่น
เหมือนเค้าจะโอเค โอเคกับเรา 80 %
ถ้าได้ก็คงดีสินะ ไปมาจนเหนื่อยแล้ว
อดทนอีกนิดเดียวนะเล็ก
เปลี่ยนบรรยากาศนั่งรถไปทางนี้บ้างก็ดีนะ
ถ้ารถไม่ติดก็คงไปทัน... มั้ง

ส่วนเรื่องเรียน ก็อดทนอีกนิดเดียวนะ
งานเยอะเป็นบ้า แกก็ขยันดองไว้เสียจริงๆ
สมน้ำหน้าแล้วล่ะ

เมื่อวานไปดูหนังเรื่อง พี่มาก..พระโขนง มา
สนุกมาก มาก มาก กระแสดี หนังดี ไม่สปอยล์
เอาเป็นว่าไปดูเองดีกว่าเนอะ :)

จบการบ่นแต่เพียงเท่านี้
บายยยยยย